benbabaarUmutsuz Yasamak

 

Yaşamak bir umuttur derler…bence doğrudurda
umutsuz yaşam da olmaz zaten. hangi gün bomboş bir sabaha uyanırız?umutla uyur umutla uyanırız, uzak ya da yakın muhakkak her insan umutla doğar ve yaşar. ölümde umut var mı orasını bilemem ama hayat arzusuz, umutsuz yaşanmaz. yaşansa şaşardım! Fakat umutu umursamayan olduğu gibi umudu olmadan yaşayanlarda cok,bunları enyakınımızdaki arkadaslarımızda,ailemizde,cevremizde,yaşamı paylaşdığımız toplum icinde sıkca görmemiz mümkün.
Belki umutla yaşamak isteyen veya umudu umursamayan arasındaki fark ne olmalı,neden birimiz umutla yaşamak icin yaşamın icindeki sıkıntılara zorluklara rağmen ,yine bir umut daha diyerek geleceğe daha heyacanla yaşama sarılır hiç umutsuzluğa kapılmadan yaşamını sürtürür gideriz.
Diğer yandan umutu kaybetmiş veya umut etmeyi aklının ucundan bile gecirmeyen ,yanı başındaki yaşama sarılmayan onu hic sayan icin ,hedef nasil belirir,umudu bilmeden yaşama nasıl sarılır belki neden bu umutsuzluk.
Bir örnekle umutu gecen yaz tatilinde sohbet ettiğim hacı fatma halamin ağızında anlatayım:
“Evet ayaklarım, bacaklarım, ellerim, kollarım eskisi gibi tutmuyor. Ama olsun, bir yerlerden tutunarak da olsa yürüyorum ve tuvalet ihtiyacımı görebiliyorum. Üzerime döksem de yemeğimi yiyebiliyorum. Sizi bir net görebiliyorum, kalbim tıkır tıkır çalışıyor. Ciğerlerim sapasağlam. Sizi duyabiliyorum, sizinle konuşabiliyorum. Kafam da eh işte, biraz çalışıyor. Çok şükür… ve iyileşeceğime dair Allah’tan umudumu hep koruyorum…”umut ancak bu şekilde ancak tarif edilebilir

İnsanın,herşeye rağmen yasamaya bağlayan,hayattan kopmamasını sağlayan nedenlerin başında umut geliyor diye düşünüyorum…
Sevgiyle umutla kalın
Ali Osman Sancak
12.12.2012
HAMM

Nerden Nereye Geldik

Nerden Nereye Geldik

Değerli okuyucularım büyüklerimizin 1960 yıllarda başlayan Almanya yolculuğu ilk zamanlar birkac sene ile kısıtlı kalacağı düşünülüyordu ,fakat bu böyle olmadı ,olmadığı gibi yeni evlenmeler yolu ile eşleri Almanya ya getirme ,burada evlenmeler ,burada doğan çocuklar ,derken artık Türkiye ye dönmek fikri değişerek burada(Almanya da)kalabilmek ve geleceği burada şekillendirmek düşüncesi ağırlaşmaya başladı ve öylede oldu.
Yeni doğan çocuklar ,bunların eğitimi ve meslek hayatına atılmaları ,iş kurmaları terken bizim burada kalıcı olmamızı iyiden iyiye sağlamlaştırdı ve böylede devam edeceğe benziyor;neden mi yaklaşık 35-40 bine yakın büyük-küçük işletme ,Doktor,Avukat,Mimar-Mühendis gibi her melek ve her kurumda kendi toplumumuzdan insanları görmek mümkün .Bu şekilde Almanya ya eğitimci ekonomik ve işgücü alanında verilen gülce Alman devleti de potansiyel güç olarak bizlerin nereden nereye geldiğimizi biraz anlayarak gerekli önlemleri almaya başlıyor ve alıyor.
Umarım Alman devletinin 40 seneden beri bu ülkeye TÜRKLER tarafından verilen emek ve hizmetlerinin önemini anlamıştırç
Ali Osman Sancak
01.02.2009
HAMM-D

BİZİ BEKLEYEN  SORUNLAR

Bu yazım daha önce  yazdığım ‚’’ Bu Gurbet Cekilmez’’ devamı özelliği taşıyor   Gurbetin çekilmezliğini biz yurt tışında bulunanlar yaşadığımız:Ekonomik kriz,işsizlik ,büyüyen aileler yabancı göcmenler  üzerindeki asimilasyon baskısı belli başlı etkenler diyebilirim.   Eeeee ,belki karar verdik ülkemiz Türkiye ye  dönmeye ,bizleri  burada  bekleyen başlıca sorunlar  neler olabilir  hiç düşündünüz mü ? Ben bizzat eğer bir gün dönersem nelerle  karşılacağımı kısaca  kafamdan  gecirdim ,sizlerle de  paylaşayım ve  simdiden önlemimizi  almaya  çalışalım.

1.Öncelikle  uzun zamandan  beri  yaşamış   olduğumuz  bu  toplumda (45  sene  olmasına   rağmen)  uyum sorunu  yaşıyorsak acaba kendi  ülkemize  döndüğümüzde bu  UYUM sorununu nasıl haledeceğiz ,bunu  örneklerini 4-5 hafta tatile gittiğimiz de yaşıyoruz.

2. Cocukların eğitim,öğretim    uyum sorunu

3.  Belkide  en önemlisi yaşandımızı ne şekilde devam eddireğiz,hazırmı yiyeceğiz(VARSA !) yoksa  kücük cablı bir iş  kurarak mı  ,bir işle  uğraşmak kesinlikle  gerek bunu da  kesin dönmeye   karar vermeden önce  kararlaşdırmak  ve  planlamak ,gelecekte  ne  olabileceğinin  hesapını  yapmak  gerekli  diyorum.işi sağlam temelllere  otturtmak ve dönmeye  ondan  sonra  karar  verilmeli.

Bizler  ne  katar  Gurbet  ellerdeysekte ülkemiz Türkiye de  olup  bitenleri  yakından  takip   ediyoruz.

Bununla  birlikte yaşanacak  Şehir ve  yaşanacak  ortam  hem  iş  hemede   cocukların  geleceğim icin  önemsenmeli üzerin de durulacak konular  diye  düşünüyorum. Dönmek  icin karar  aşamasında  olanlara  bir  uyarı olacağını umarak  saygı  ve  sevgilerimle

Ali Osman Sancak

30.11.08

HAMM-D

benlokanBu Gurbet Çekilmez Artık

Değerli okuyanlar Yazıma nereden başlayayımdiye düşünüyorum,cok gerilerden başlamak gerektiğini bilerek,bildiklerimi  sizlerle paylaşmaya  çalışacağım. Bizden önce Babalarımız ,amcalarımız,komşularımız anlayacağınız Almanya kelimesini duyan valizini alarak, Eşini yeni doğmuş cocuğunu düşünmeden ,onların ekmek parasını cıkarma hevesi ve  gurbet sevdasıyla tam  olarak da nerede yakın mı  uzak  mı tahi bilmeden yola cıkmıs idiler ve  bu  günlere gelindi.

Nasıl mı gelindi anlatayım: 1960  yılların başında başladı Almanya  yolculuğu  (ilk kuşak) çalışarak ,para kazanarak bir kac sene calışıb dönmeydi herkesin niyedi fakat  öyle  olamdı işin icinde  para  var ya ha biraz  daha ha biraz daha  diye diye bir türlü o istenilen para kazanılmadı ,derken cocuklar memlekette büyüdü onları  getirerek iş  hayatına başlatma derken , burda  doğan cocukların okula  başlamaları,meslek yapmaları ,daha  sonra evlenmeler derken  artık para kazanıb da  kısa  sonra dekrar vatana  dönme  fikri tamamen  biterek burda ev alma buralı olmak fikri kabullenmek zorunda kaldık.

48 yıllı geride  bırakmış(1960-2008)  büyüklerimiz gurbette.

Tabii herşey  para  kazanma  sevdasiyle  başladı ama  birkac senedir  artık  böyle değil, artan işsizlik ve Almayadaki ekonomik kriz önce biz göcmenleri etkiliyor, haliyle  cekilmez  oluyor gurbet.Bu da bizi   geldiğimiz ülkemize dönmemize  zorluyor. Hayatımızı öyle  veya  böyle  sürtürüyoruz ama  nereye  kadar .kendi  ülkemize dönsek orasıda bir  sorun,karar  vermek kolay  değil.

Dönmek de  zor  kalmak  zor ve Bu Gurbet  cekilmez artık diyorum

Saygılarımla

Ali Osman Sancak

16.11.2008

Hamm